ماعت یا “Maat” در آیین مصر باستان یکی از الهه های مهم بود که نماد حقیقت ، عدالت ، نظم ، تعادل و هماهنگی در کیهان به شمار می رفت . این الهه به شکل زنی که ریشه نعام بر سر دارد تصویر می شد ، و در دستانش معمولاً علامت حیات (“عنخ”) و صولجان حکمت را نگه می داشت . ماعت نه تنها یک الهه بلکه یک مفهوم فلسفی و اخلاقی بود که هدفش حفظ نظم و تعادل در جهان بود .
وظایف و نقش ماعت
-
نظم کیهانی : ماعت به عنوان نیرویی که مسئول حفظ نظم در کیهان است ، شناخته می شد . این نظم شامل حرکت ستارگان ، تغییر فصول و رفتار موجودات می شد .
-
دادگاه مردگان : در آخرت ، قلب مرده در برابر ریشه ماعت بر روی ترازو وزن می شد . اگر قلب سبک تر از ریشه بود ، فرد اجازه ورود به جهانی بعدی را پیدا می کرد . اما اگر سنگین تر بود ، نشانه ای از زندگی ناعادلانه بود و مرده توسط موجودی به نام “عمعموت” خورده می شد .
-
اخلاق و قوانین اجتماعی : قوانین ماعت شامل ۴۲ قانون بود که مردم مصر باستان باید در زندگی روزمره شان رعایت می کردند تا با اصول عدالت و نظم هماهنگ باشند .
-
پیوند با پادشاهان : فرعون ها مسئولیت داشتند تا بر اساس اصول ماعت حکومت کنند . آن ها هر روز با ارائه نماد ماعت به آرامگاه ها و معابد ، نشان می دادند که به تعهد خود برای حفظ نظم و عدالت پایبند هستند .
ماعت به عنوان دختر رع ، خدای خورشید ، و همسر تحوت ، خدای حکمت ، شناخته می شد . نقش او در حفظ تعادل و نظم در جهان ، اهمیت بنیادین در اعتقادات مذهبی و فرهنگی مصر باستان داشت .
